ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ
ଢେଙ୍କାନାଳର ସୁବିଦିତ ବ୍ୟକ୍ତି ଗିରୀଶ ଚନ୍ଦ୍ର ସିଂହଙ୍କ ଘରକୁ ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ଘନ ଘନ ଯାଉଥିଲି, ସେତେବେଳେ ତାଙ୍କ ସାନ ଭାଇ ଶିରୀଶ ଚନ୍ଦ୍ରଙ୍କ ଝିଅ ପ୍ରଭା ଯେ ମୋର ଦିନେ ସମୁଦୁଣୀ ହେବେ ତାହା ମୋତେ ଜଣା ନଥିଲା । ଆମେରିକାର ନ୍ୟୁଜର୍ଜୀ ସହରରେ ତାଙ୍କରି ଓ ତାଙ୍କ ସ୍ଵାମୀ ରବୀନ୍ଦ୍ର କୁମାର ରାୟଙ୍କ ଆଶୀର୍ବାଦର କିରୀଟ ପରିଧାନ କରି ଅମୃତା ମୋର ବୋହୁ ହେଲା ପରେ ହିଁ ମୁଁ ଜାଣିଲି ଯେ, ସେ ଗିରୀଶବାବୁଙ୍କ ସାନଭାଇଙ୍କ ଝିଅ ।
ସୁଧାମୟ ଜୀବନର ଅଧିକାରିଣୀ ଥିଲେ ପ୍ରଭା ରାୟ , ଶ୍ରଦ୍ଧା ନାମ ‘ଗୁନୀ’ । ଦୀର୍ଘ ୧୨ ବର୍ଷ ତଳର ଏହି ଛବିରେ ସେ ନିଜ ତନୟ ଓ ଜୀବନସାଥୀଙ୍କ ମଝିରେ, କଡ଼ରେ ଝିଅ ରଶ୍ମୀ ।
ସ୍ନେହ ଯଦି ହଠାତ୍ ଏକ ମଣିଷ ରୂପ ଧାରଣ କରନ୍ତା ଯାହା ହୁଆନ୍ତା, ତାହା ଥିଲେ ଗୁନୀ ସମୁଦୁଣୀ । ଆମ ଗଡ଼ଜାତିଆ ଚରିତ୍ର ତାଙ୍କଠି ଭରପୁର ହୋଇ ରହିଥିଲା । ଜୀବନ୍ମୟତା ହେଉଛି ଗଡ଼ଜାତିଆ ଚରିତ୍ରର ବୈଶିଷ୍ଟ୍ୟ । ଜୀବନ ଯେପରି ଆସେ ସେପରି ତାକୁ ଗ୍ରହଣ କରିବା, ମଥା ନତ ନକରି ସମୟକୁ ସାମ୍ନା କରିବା ଏହି ବୈଶିଷ୍ଟ୍ୟର କେନ୍ଦ୍ରବିନ୍ଦୁ । ତେଣୁ କର୍କଟକୁ ଥରେ ପରାଜିତ କରି ଦୀର୍ଘ ବ୍ୟବଧାନରେ ଆଊ ଥରେ ସାମ୍ନା କଲାବେଳେ ଯୁଦ୍ଧରତ ଥାଇ ସେ ଗତକାଲି ଆଖିବୁଜିଦେଲେ ।
ତାଙ୍କ ପ୍ରାଣଧନ ରବୀନ୍ଦ୍ର କୁମାର ରାୟ , ପୁଅ ରଞ୍ଜନ (ବବି) ଓ ଝିଅ ରଶ୍ମୀ ଯେଉଁ ଅସହ୍ୟ ଦୁଃଖରେ ଥିବେ ତାହା ମୁଁ ଏତେଦୂରରୁ ବି ଅନୁଭବ କରୁଛି । ସେମାନଙ୍କ ସମେତ ମୋ ବୋହୁ ଅମୃତା ଓ ପୁଅ ଶାଶ୍ଵତକୁ ମୁଁ ସାନ୍ତ୍ଵନା ଦେବାର ସାମର୍ଥ୍ୟ ନାହିଁ, ସମବେଦନା ଜଣାଉଛି । ମୋ ସମୁଦି ଅଶୋକବାବୁଙ୍କର ଢେଙ୍କାନାଳ ମାଟିଜା ଭାବେ ତଥା ତାଙ୍କ ବାପାଙ୍କ ସାଙ୍ଗ ଗିରୀଶବାବୁଙ୍କ ଝିଆରୀ ଭାବେ ସେ ଭଉଣୀ ଥିଲେ, ବିବାହ କରିଥିଲେ ତାଙ୍କ ସାଙ୍ଗ ରବୀନ୍ଦ୍ର କୁମାର ରାୟଙ୍କୁ । ତେଣୁ ଅଶୋକବାବୁ ଓ ତାଙ୍କ ପରିବାରକୁ ମଧ୍ୟ ମୁଁ ସମବେଦନା ଜଣାଉଛି ।
ତାଙ୍କ ତିରୋଧନରେ ଆମ ଗହଣରୁ ଅନ୍ତର୍ହିତ ହୋଇଯାଇଛନ୍ତି ନିଶ୍ଚୟ ଜଣେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଭଲମଣିଷ, ବିରଳ ମଣିଷ ।
ସସ୍ନେହ ଶ୍ରଦ୍ଧାଞ୍ଜଳି ।