ଆମ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ: ପଳଉ ପଳଉ ପାହାରେ

ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ
ଜଣେ ଓଡ଼ିଆ ଭାବେ ଆମ ରାଜ୍ୟର ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ପଳାୟନପନ୍ଥୀ ବୋଲି କହିବା ମୋ ପାଇଁ ଦୁଃଖଦାୟକ । ମାତ୍ର ଏହି  ଦୁଃଖଦାୟକ ବାସ୍ତବତାକୁ କେଉଁ ବିକଳ୍ପ ଶବ୍ଦରେ ପ୍ରକାଶ କରିହେବ, ତାହା ମୋତେ ଜଣା ନାହିଁ । 

ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ପଳାୟନପନ୍ଥୀ ବୋଲି ମୁଁ କହନ୍ତିନାହିଁ ଯଦି ସେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୁ ନବୀନଙ୍କ ମରଣଆଘାତ  ବହିରେ ତାଙ୍କ ଉପରେ ମୁଁ ତୋଳିଥିବା ଅଭିଯୋଗକୁ ଖଣ୍ଡନ କରିବାକୁ ବା ତହିଁ ଉପରେ ସ୍ପଷ୍ଟୀକରଣ ରଖିବାକୁ ସାହସ କରିଥାନ୍ତେ । ଓଡ଼ିଆ ଜାତିକୁ ଭାଷା ଅଧିକାର ଦେଇଥିବା ଓଡ଼ିଶା ରାଜ୍ୟଭାଷା ଆଇନ, ୧୯୫୪ (The Orissa Official Language Act, 1954)କୁ ଅକର୍ମଣ୍ୟ କରିଦେବା ପାଇଁ ସେ ଜାଲିଆତି ପ୍ରୟୋଗ ଦ୍ଵାରା ତହିଁର ଅପସଂଶୋଧନ କରିଥିବା ଅଭିଯୋଗ ସମସ୍ତ ଆବଶ୍ୟକୀୟ ପ୍ରମାଣ ସହ ଏହି ବହିରେ ମୁଁ ସର୍ବ ସମକ୍ଷରେ ରଖିଛି । ଆମ ରାଜ୍ୟର ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଆମ ରାଜ୍ୟର ଭାଷାକୁ ହତ୍ୟା କରିବା ପାଇଁ ବିଧାନ ପ୍ରଣୟନ ପ୍ରକ୍ରିୟାରେ ଜାଲିଆତି ପ୍ରୟୋଗ କରିବା , ବିଧି ବିଭାଗ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିଥିବା ଚିଠା ବିଧେୟକକୁ ଜାଲ୍ ଚିଠା ଦ୍ଵାରା ବଦଳାଇଦେବା ପରି ଅପରାଧ କରିଛନ୍ତି । ଆମ ଭାଷା କ୍ଷେତ୍ରରେ ତାଙ୍କ ବିଧାୟକୀୟ ଅସଦାଚରଣ (Legislative misconduct) ଅତ୍ୟନ୍ତ ଲଜ୍ଜାଜଣକ ଭାବେ ସ୍ପଷ୍ଟ । 

ଏହା ପ୍ରକାଶିତ ଓ ଆଲୋଚିତ ହେବା ପରେ ଆଗତ ଅଭିଯୋଗ ଖଣ୍ଡନୀୟ ନୁହେଁ ବୋଲି ଜାଣି ବାବୁ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ପଳାୟନ ପନ୍ଥା ଧରିଛନ୍ତି । ୨୦୦୬ରେ ଜନଚେତନାରେ ତାଙ୍କ ମାନ୍ୟତା ରସାତଳଗାମୀ ହୋଇଥିବା ଅନୁଭବ କରି ଯେ ଯେମିତି ଇ ଟିଭି (ETv) ମାଧ୍ୟମରେ ‘ପ୍ରିୟ ଓଡ଼ିଆ’ ଉପାଧି ଯୋଗାଡ଼ କରି ଲୋକଙ୍କୁ ଝଲସାଇଥିଲେ ଠିକ୍ ସେମିତି ମୋର ଉପରୋକ୍ତ ବହିରେ ତାଙ୍କ ବିଧାୟକୀୟ ଅସଦାଚରଣ ଫୁଙ୍ଗୁଳା ହୋଇଗଲା ପରେ ଦିଲ୍ଲୀର ଏକ ଘରୋଇ ସଂସ୍ଥାରୁ ସେ ତାଙ୍କ ଜୀବନବ୍ୟାପୀ ସିଦ୍ଧି ପାଇଁ ସମ୍ମାନ ହାସଲ କରିଛନ୍ତି । ତାହାକୁ ତାଙ୍କ ପଳାଯନପନ୍ଥାର ଏକ ନମୁନା ବୋଲି ମୁଁ ଚିହ୍ନଟ କରି ତହିଁ ଉପରେ ଏକ ତଦନ୍ତ ଆବଶ୍ୟକ ବୋଲି ମତଦେଇଥିଲି  ସେପ୍ଟେମ୍ବର ୬ ତାରିଖରେ । ବୁଦ୍ଧିଆ ସିଂହ ଜୀବିତ କି ମୃତ ତାହା ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ସ୍ପଷ୍ଟ କରନ୍ତୁ ବୋଲି ତହିଁ ପୂର୍ବଦିନ ମୁଁ ଏକ ଆଲୋଚନା ବି ରଖିଥିଲି ମୋ ନଭମଞ୍ଚରେ । 

ସତ୍ୟର ସାମ୍ନା କରିନପାରି ପଳାଯନ ପନ୍ଥା ଧରିଥିବା ନବୀନବାବୁ ଏଥିରେ ଭୀଷଣ ବିଗିଡିଯାଇ ମୋ ମୁଣ୍ଡରେ ପାହାରେ ପିଟିଛନ୍ତି  । ପ୍ରକୃତିକ ନ୍ୟାୟର ଘୋର ଉଲ୍ଲଂଘନ କରି ସେ ମୋର ସରକାରୀ ବାସଗୃହର ଆବଣ୍ଟନ ରଦ୍ଦ କରିଛନ୍ତି । ଏପରି ଏକ ପାହାର ପକାଇ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଭାବୁଥାଇପାରନ୍ତି ଯେ, ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୁ ସେ ଦେଇଥିବା ମରଣଆଘାତର ମୁଁ ଯେଉଁ ପ୍ରମାଣ ପ୍ରକାଶ କରିଛି ତହିଁର ସେ ପ୍ରତିଶୋଧ ନେଇଛନ୍ତି । 

ମୋ ବିଚାରରେ ସମ୍ବାଦିକମାନଙ୍କୁ ସରକାରୀ ବାସଗୃହ ଯୋଗାଣର ବୃହତ୍ତର ପ୍ରସଙ୍ଗରେ ଏହା ମଥାଖେଳାର ଏକ ନୂଆ ଅଧ୍ୟାୟ ଆରମ୍ଭ କରିବ । 

“