ବିଧାନସଭା ପରିସର କୌଣସି ରଙ୍ଗଶାଳା ନୁହେଁ, ସିକନ୍ଦର ଆଲାମଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ହଟାଯିବା ଦରକାର

ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ 

କରୋନା କବଳରେ ଲୋକେ ଯେତେବେଳେ ଅଭୂତପୂର୍ବ ସରକାରୀ ଜୁଲୁମର ଶିକାର ହୋଇଚାଲିଥିଲେ, ନବୀନବାବୁଙ୍କ ଗୋଡ଼ାଣିଆମାନଙ୍କର ଏପରି ଡେଣା ଲାଗିଯାଇଥିଲା ଯେ, ଓଡ଼ିଶା ବିଧାନସଭାର ପବିତ୍ର ପରିସର ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କ ଶକ୍ତିବଳରେ ରଙ୍ଗଶାଳା ପାଲଟିଗଲା । ଏହି ପରିସରରେ କଣ୍ଠଶିଳ୍ପୀ ସିକନ୍ଦର ଆଲାମଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ସ୍ଥାପନ ଏହା ହିଁ ସୂଚାଉଛି ।

ବର୍ତ୍ତମାନର ବାଚସ୍ପତି ସୂର୍ଯ୍ୟ ନାରାୟଣ ପାତ୍ର ଏକଦା ଗର୍ବର ସହ ନିଜକୁ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ଚାକର ବୋଲି ଘୋଷଣା କରିଥିଲେ । ଏହି ଚାକରାମୀ କାଏମ ରଖିବା ପାଇଁ ନିଜ ଆଡୁ କିମ୍ବା ନବୀନବାବୁଙ୍କ ଆଦେଶରେ ଏହି ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ସ୍ଥାପନ କରାଇଛନ୍ତି ତାହା ସେ ନିଜେ ପ୍ରକାଶ କରିବା ଉଚିତ ।

ଆମ ଗଣତନ୍ତ୍ରର ପାବନପୀଠ ଆମ ବିଧାନସଭା । ଯେଉଁ ମୂର୍ତ୍ତି ରଙ୍ଗଶାଳାର ଶୋଭାବର୍ଦ୍ଧନ କରିପାରନ୍ତା ତାକୁ ଏହି ପୀଠର ରାଜନୈତିକ ବୈଶିଷ୍ଟ୍ୟ ବିନାଶରେ ବ୍ୟବହାର କରାଯିବା ଆମ ରାଜନୈତିକ ସାର୍ବଭୌମତା ପ୍ରତି ଜଘନ୍ୟ ଅପମାନ ।

ମୁଁ ଓ ମୋର ପରିବାର ସିକନ୍ଦର ଆଲାମଙ୍କ ସଙ୍ଗୀତ ପ୍ରତି ଅନୁରକ୍ତ, ଯେମିତି ଅନୁରକ୍ତ ତାଙ୍କ ସମସାମୟିକ ଚିତ୍ତ ଜେନା, ଅକ୍ଷୟ ମହାନ୍ତି , ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କର, ପ୍ରଣବ ପଟ୍ଟନାୟକ, ଶ୍ୟାମାମଣି ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ପାଇଁ । କିନ୍ତୁ ଏହାର ଅର୍ଥ ନୁହଁ ଯେ, ଏମାନଙ୍କ ଭିତରୁ ଯିଏ ଯେତେବେଳେ ଆଖିବୁଜିବେ, ତାଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ବିଧାନସଭାରେ ସ୍ଥାପିତ ହେବ ।

ନିଜ ଭାଷାରେ ସମସ୍ତ ସରକାରୀ କାର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ଓଡ଼ିଶା ପ୍ରଦେଶ ସୃଷ୍ଟି ସକାଶେ ପ୍ରଥମ ସ୍ଵର ତୋଳିଥିଲେ ଘୁମୁସରର ଦୀନବନ୍ଧୁ ପଟ୍ଟନାୟକ । ଯଦି ବିଧାନସଭା ପରିସରରେ ବିଧାୟକ ଓ ମନ୍ତ୍ରୀମାନେ ମୁଣ୍ଡିଆ ମାରିବା ପାଇଁ କାହାର ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ସ୍ଥାପନ ଆବଶ୍ୟକ ଥିଲା, ଉଚିତ ଥିଲା ଦୀନବନ୍ଧୁ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ସ୍ଥାପନ ।

ଦେଶ ସ୍ଵାଧୀନ ହେବା ପରେ ଓଡ଼ିଶାର ପରିଚାଳନା ସକାଶେ ଓଡ଼ିଆ  ଭାଷାକୁ ସରକାରୀ ଭାଷା କରିବାକୁ ଆଇନ ପ୍ରଣଯନ ପାଇଁ ପ୍ରଥମେ ପ୍ରସ୍ତାବ ଦେଇଥିଲେ ବରଗଡ଼ (ପୁର୍ବ)ର ପ୍ରତିନିଧି ପଣ୍ଡିତ ଲକ୍ଷ୍ମୀନାରାୟଣ ମିଶ୍ର । ଯଦି ବିଧାନସଭା ପରିସରରେ ବିଧାୟକ ଓ ମନ୍ତ୍ରୀମାନେ ମୁଣ୍ଡିଆ ମାରିବା ପାଇଁ କାହାର ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ସ୍ଥାପନ ଆବଶ୍ୟକ ଥିଲା, ଉଚିତ ଥିଲା ଏହି ପଣ୍ଡିତ ଲକ୍ଷ୍ମୀନାରାୟଣ ମିଶ୍ରଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ସ୍ଥାପନ ।

ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ଶାସନ ଚାଲିବା ସୁବିଧାଜନକ ହେବ ବୋଲି ସର୍ବପ୍ରଥମେ ଚିନ୍ତା କରି ଓଡ଼ିଆ ଟାଇପରାଇଟର ତିଆରି କରିଥିଲେ ଗଞ୍ଜାମ ଜିଲ୍ଲାର ରଙ୍ଗଲାଲ ମହାପାତ୍ର । ଯଦି ବିଧାନସଭା ପରିସରରେ ବିଧାୟକ ଓ ମନ୍ତ୍ରୀମାନେ ମୁଣ୍ଡିଆ ମାରିବା ପାଇଁ କାହାର ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ସ୍ଥାପନ ଆବଶ୍ୟକ ଥିଲା, ଉଚିତ ଥିଲା ଏହି ରଙ୍ଗଲାଲ ମହାପାତ୍ରଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ସ୍ଥାପନ ।

ଏହି ତିନି ମହାତ୍ମାଙ୍କ ପାଦତଳେ ବିଧାନସଭା ପରିସରରେ ମନ୍ତ୍ରୀ ଓ ବିଧାୟକମାନଙ୍କୁ ମୁଣ୍ଡିଆ ମାରିବାର ସୁଯୋଗ ଦେବା ପାଇଁ ଯଦି ଏମାନଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ସ୍ଥାପନ କରାଇଥାନ୍ତେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ବା ବାଚସ୍ପତି, ତେବେ ବିଧାନସଭା ପରିସରର ମର୍ଯ୍ୟାଦା ବଢିଥାନ୍ତା।

ବିଧାନସଭା ରାଜ୍ୟର ରାଜନୈତିକ ପ୍ରଶାସନ ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ । ରାଜନୈତିକ ପ୍ରଶାସନ ପାଇଁ ଯାହାଙ୍କର ଅବଦାନ ସ୍ମରଣୀୟ, ମନ୍ତ୍ରୀ ଓ ବିଧାୟକମାନେ ତାଙ୍କୁ ମୁଣ୍ଡିଆ ମାରି ତାଙ୍କ ସ୍ମୃତି ପ୍ରତି ସମ୍ମାନ ଜଣାଇବା ସକାଶେ ବିଧାନସଭା ପରିସରରେ ସେହିମାନଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ରଖାଯାଇପାରେ, ଅନ୍ୟ କାହାରି ବି ନୁହେଁ ।

ବିଧାନସଭା ପରିସରରେ ନବୀନବାବୁଙ୍କ ବାପାଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ବହୁ ଜାଗା ମାଡ଼ିବସିଛି , ଯେତେବେଳେ ଓଡ଼ିଶାରେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ହୋଇଥିବା ସବୁ ଦିବଙ୍ଗତ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ସେଠାରେ ଏଯାଏଁ ସ୍ଥାପିତ ହୋଇନାହିଁ କି ସ୍ଥାପନ କରାଯିବାର କୌଣସି ପ୍ରସ୍ତାବ ନାହିଁ  । ଏବେ ସିକନ୍ଦର ଆଲାମଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ସ୍ଥାପନ ହୋଇଗଲା, ଯେତେବେଳେ ସେହି କିସମର ସବୁ ସଙ୍ଗୀତଜ୍ଞଙ୍କ ମରଣୋତ୍ତର ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ସ୍ଥାପନ ପାଇଁ ବିଧାନସଭା ପରିସର ବ୍ୟବହୃତ ହେବ ବୋଲି କୌଣସି ନୀତିଗତ ବ୍ୟବସ୍ଥା ନାହିଁ ।

ବିଧାନସଭାର ସ୍ଥିତି ବର୍ତ୍ତମାନ କ’ଣ? ଗଣତାନ୍ତ୍ରିକ ଶୈଳୀରେ ବିଧାନ ପ୍ରଣୟନ କରି ରାଜ୍ୟ ଚଳାଇବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ଏହା ତ ଜଣତାନ୍ତ୍ରିକ ଚିଡ଼ିଆଖାନାରେ ରୂପାନ୍ତରିତ ହୋଇସାରିଥିବା ପରି ଲାଗୁଛି !

ବିଧାନସଭାର ନେତା ଭାବେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ, ଓ ତାର ସର୍ବୋଚ୍ଚ ନିୟନ୍ତା ଭାବେ ବାଚସ୍ପତି ଓଡ଼ିଆ ଜାତି ସମ୍ମୁଖରେ ଏହା ଉପରେ ସ୍ପଷ୍ଟୀକରଣ ରଖନ୍ତୁ ।

ସିକନ୍ଦର ଆଲାମଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତିକୁ ବିଧାନସଭା ପରିସରରୁ ବାହାର କରାଯାଇ ସଂଗୀତଜଗତ ସହ ସଂଶ୍ଳିଷ୍ଟ ରବୀନ୍ଦ୍ର ଭବନ, ଓଡ଼ିଶୀ ଗବେଷଣା କେନ୍ଦ୍ର, ସଂସ୍କୃତି ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ପରିସର ବା ସଂଗୀତ ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ ପରିସରରେ ରଖାଯାଉ ଅଥବା ଦିବଙ୍ଗତ ସଙ୍ଗୀତଜ୍ଞମାନଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ସ୍ଥାପନ ପାଇଁ ଏକ ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର ସ୍ଥାନ ନିରୂପଣ କରାଯାଇ ତାକୁ ସଂଗୀତ-ଉଦ୍ୟାନ ବୋଲି କୁହାଯାଉ, ଯେଉଁଠି ଆଲାମଙ୍କ ସମେତ ଦିବଙ୍ଗତ ସଙ୍ଗୀତଜ୍ଞମାନଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ସ୍ଥାପନ କରାଯାଇପାରେ ।

ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଓ ବାଚସ୍ପତି ସୂର୍ଯ୍ୟ ନାରାୟଣ ପାତ୍ର ଓଡିଶାକୁ ନିଜ ନିଜ ବାପାଙ୍କ ଜମିଦାରୀ ମନେ ନ କରି ସେମାନଙ୍କୁ ପଦବୀ ପ୍ରଦାନ କରିଥିବା ଏକ ମହାନ ଜାତିର ରାଜ୍ୟ ବୋଲି ମନେ କରନ୍ତୁ ।  

ଆଗାମୀ ଅଧିବେଶନରେ ବିଧାୟକମାନେ ଏ ସମ୍ପର୍କରେ ଆଲୋଚନା କରନ୍ତୁ ଓ ରାଜଧାନୀରେ – ରାସ୍ତା କଡ଼ରେ ହେଉ ବା ସରକାରୀ ପ୍ରତିଷ୍ଠାନର ପରିସରରେ – ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ସ୍ଥାପନ ପାଇଁ ଏକ ନିୟନ୍ତ୍ରଣକାରୀ ଆଇନ ତୁରନ୍ତ ପ୍ରଣୟନ କରନ୍ତୁ । ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବିଧାନସଭା ପରିସରରୁ ସିକନ୍ଦର ଆଲାମଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ବାହାର କରି ଅନ୍ୟତ୍ର ସାଇତିରଖାଯାଉ ।

ନେତାଜୀଙ୍କ ଚିତାଭସ୍ମ ଗାନ୍ଧୀଙ୍କ ନାଁରେ ବିସର୍ଜିତ ହେଲା, ଅଥଚ ତାଙ୍କ ନାମରେ ନାଟକ ସରୁନି

ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ

ନେତାଜୀ ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ବୋଷଙ୍କ ଚିତାଭସ୍ମ କଟକରେ ଥିବା ଷ୍ଟେଟ ବ୍ୟାଙ୍କର ଜଣେ ବଙ୍ଗାଳୀ ଅଫିସରଙ୍କ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର ହେତୁ ଗାନ୍ଧୀଙ୍କ ଚିତାଭସ୍ମ ଭାବେ ଯେତେବେଳେ ବିସର୍ଜିତ ହୋଇଗଲା ସେତେବେଳେ ଓଡ଼ିଶାର ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଥିଲେ ଜାନକୀ ବଲ୍ଲଭ ପଟ୍ଟନାୟକ ।ତାଙ୍କରି କାଗଜ ଭାବେ ବିଦିତ ‘ସମ୍ବାଦ’ରେ ଏହି ସମ୍ଭାବ୍ୟ ଭୁଲ ସମ୍ପର୍କରେ ମୁଁ ସବିଶେଷ ଚର୍ଚ୍ଚା କରିଥିଲି ୧୮.୪.୧୯୯୬ ତାରିଖରେ । ସେ ମରିନାହାନ୍ତି ବୋଲି ଦାବି କରୁଥିବା ବଙ୍ଗାଳୀମାନେ କାଳେ ବିଗିଡ଼ିବେ ସେହି ଭୟରେ ଜାନକୀ ବାବୁ ବି ନୀରବ ରହିଲେ । ବିଜୁ ବାବୁଙ୍କୁ ଭେଟି କଥାଟି ମୁଁ ଆଲୋଚନା କରିଥିଲି । ମୋର ମାନେ ହୋଇଥିଲା, ସେ ମୋ ସହ ଏକମତ ବୋଲି । କିନ୍ତୁ ସେହି ଏକା ଭୟ, ବଙ୍ଗାଳୀଏ କାଳେ ପ୍ରତିବାଦ କରିବେ । ଶେଷରେ ଗାନ୍ଧୀଜୀଙ୍କ ନାତି ତୁଷାର ଗାନ୍ଧୀ ସେହି ଚିତାଭସ୍ମକୂ ଗାନ୍ଧୀଙ୍କ ଭସ୍ମ ଭାବେ ଗଙ୍ଗାରେ ବିସର୍ଜିତ କରଦେଲେ ।

ଏବେ ଯେଉଁମାନେ ନେତାଜୀଙ୍କ ସ୍ମୃତିରେ କୂଳଲଙ୍ଘା ନଦୀ ପରି ମାତି ଉଠିଛନ୍ତି, ବିଶେଷତଃ ଆମ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଓ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ନରେନ୍ଦ୍ର ମୋଦି, ସତ ଜାଣିବାରେ ଲୋକଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବେ କି ?

ସମ୍ଭାଦରେ ପ୍ରକାଶିତ ମୋ ସ୍ତମ୍ଭ ସିଂହାବଲୋକନର ସଂହିତାୟିତ ସଂସ୍କରଣରୁ ଉଦ୍ଧାର କରି ସମଗ୍ର ଲେଖାଟିକୁ ମୁଁ ନିମ୍ନରେ ରଖୁଛି । ବଙ୍ଗାଳୀମାନଙ୍କ ଅଯଥା ଯିଦ ହେତୁ ନେତାଜୀଙ୍କ ଚିତାଭସ୍ମ ତାଙ୍କ ଜନ୍ମସ୍ଥଳ କଟକକୁ ଆସି ବି ସମ୍ମାନ ପାଇଲାନି ।

ଏବେ ଏହି ଲିଙ୍କ୍  ସହାୟତାରେ ସମଗ୍ର ଆଲୋଚନାଟି ଅନୁଧ୍ୟାନ କରାଯାଉ । 

https://bit.ly/2KJ9hht